Prince Rupert-Port Hardy (Inside Passage)

Vroeg op!! 5.00 uur ging de wekker, want om 5.30 uur moesten we al bij de boot terminal zijn voor de Inside Passage. Snel even een broek en een T-shirt aangedaan en rijden maar. Het was zelfs nog donker. Onderweg hadden we heel veel tegenliggers; de mensen die de nachtreis met de boot gehad hadden. Die waren net aangekomen in Prince Rupert. Ook de koffietent waar we gisteren koffie donken stond helemaal vol met mensen, om 5.20 uur!!! Doen ze goed.
Eenmaal bij de terminal aangekomen moesten we eerst inchecken en toen ruim een uur wachten voor we aan boord mochten. Even ontbeten (de rest was nu ook wakker en uit bed) en een koppie thee gemaakt. Toch handig, je huis bij je.
Aan boord zijn we eerst naar onze gereserveerde stoelen gaan zoeken. De purser wist ons te vertellen dat we in de Aurora Lounge op de vijfde verdieping helemaal voorin het schip zaten. En dan ook nog op de eerste rij! Een prachtig uitzicht naar voren, 180 graden van links naar rechts. Schitterend! En ook heerlijke stoelen. Als ze die in vliegtuigen hadden….. We konden een voetenbankje uitklappen en de leuning ruim naar achteren doen, zodat je ook kon slapen. Ook kregen we nog een gratis drankje en een kortingsvoucher voor “The shop”.
Eerst maar even een bakkie koffie gedaan en buiten op het zonnedek gezeten. Wat is het toch mooi om op een schip tussen de eilanden door te varen. Je zou het een beetje kunnen vergelijken met de fjorden in Noorwegen. Prachtig! In het begin was het nog wat mistig, maar al snel kwam de zon door.
Toen we terugkwamen bij de stoelen lag er een flesje water, een pakje koekjes en een zakje zoutjes op. De verzorging is prima!
We hebben veel naar buiten gekeken en lekker gelezen. Op een gegeven moment werd er omgeroepen dat er een “humpback”, een bultrugwalvis aan stuurboordzijde zwom. Dat was de eerste. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben er vandaag 16 gezien! Sommige zagen we alleen de rug van, andere lieten hun staart prachtig zien en twee kwamen uit het water springen. Het blijft fascinerend om dat te zien en wat mooi is het toch dat ze hier zoveel zitten. Zo hoort het ook, laat ze lekker hun ding doen en laat ze met rust!
Naast de walvissen hebben we ook meerdere arenden gezien. We denken dat het zeearenden waren, gezien de witte kop en kraag en de enorme spanwijdte met witte veren aan het einde van de vleugels. Maar ja, we zijn geen kenners. Gisteravond zag Nina er trouwens ook nog één op ongeveer 5 meter hoogte over onze camper vliegen. Ze zei dat hij net zo breed was (qua vleugels) als Nina wanneer ze haar armen wijd doet. Mooi he?
Terug naar de Inside Passage. Het grootste deel van de route vaar je tussen het vaste land en eilanden door. Toen het nog mistig was, waren de bergen nog grotendeels in de mist verborgen, maar hoe verder we kwamen, hoe meer we ervan konden zien. Aan boord kunnen 150 auto’s en 600 mensen, maar die zijn er lang niet. De lounge waar wij zitten kunnen zo’n 100 mensen, maar er zitten er misschien 20. Lekker rustig dus en iedereen doet ook rustig zijn of haar ding. Onderweg wordt er ook verteld wat je allemaal ziet, inclusief bijbehorende geschiedenis en wetenswaardigheden. Het lijkt wel een luxe cruise (tenminste, ik denk dat het daar zo gaat). Iedere keer als er walvissen zijn, wordt dat omgeroepen. Nina fotografeert zich een rotje. Alle walvissen moeten eraan geloven.
We hebben samen geluncht op het achterdek. Daar was een barbecue met zalm en kip. Wat een luxe! Nog nooit hebben we op zo’n mooie plek gebarbecued. ’s Middags hebben we allemaal even een tukkie gedaan, aangezien je wel rozig wordt van de combinatie vroeg opstaan en frisse, koele buitenlucht. Ook de boeken worden gretig verslonden. Af en toe even wat drinken en naar buiten en dan weer verder in ons boek. Heerlijk, zo’n dagje rustig aan doen en vooral niet autorijden. Ik heb ook nog een mooi vest gekocht in “The shop”. Weer een vest? Ja, weer een vest! Het blijft prettig om laagjes te dragen.
’s Avonds hebben As en ik samen gedineerd in het restaurant. Het was een lopend buffet met allerlei heerlijkheden; vlees, vis, rijst, pasta, curry’s, salades, toetjes, fruit, enz. Ook nog koffie toe, het kan niet op. Nina en Joram hadden geen zin om daar te eten, ze hadden niet echt trek, dus die hebben een broodje gehaald.
Na het eten begon het schip wat te schommelen, aangezien we het laatste stuk over open zee moesten. Nina kan hier niet goed tegen en toen ben ik met haar op zoek gegaan naar reisziekte pilletjes. De purser zei dat hij ze niet mag geven, aangezien het “drugs” (medicijnen) zijn. En trouwens, ze was toch al te laat. Normaal neem je die dingen een uur van tevoren in. Hij zei tegen Nina “You’re a big girl, think happy thoughts, stay in the middle of the ship and go outside. And if that doesn’t help, use these.”. Toen gaf hij haar een paar kotszakjes…. Maar de buitenlucht deed haar goed, dus de zakjes waren niet nodig.
Aan boord maar even dit verslag geschreven en toen waren we in Port Hardy op Vancouver Island. Het was werkelijk een onvergetelijke dag!
Snel naar de camground zo meteen en morgen weer rijden. Dan gaan we naar Campbell River; The home of the killerwhale (orka’s).